آلن پیتون

زندگی‌نامه آلن پیتون

آلن استوارت پیتون، نویسنده برجسته اهل آفریقای جنوبی، در یازدهم ژانویه سال ۱۹۰۳ در پیترماریتزبورگ به دنیا آمد. پدرش، جیمز پیتون، مهاجری بود که در سال ۱۸۹۵ به آفریقای جنوبی آمد و در آنجا به عنوان کارمند دولتی مشغول به کار شد. مادرش، یونیس واردر جیمز، هم دختر یک مهاجر انگلیسی بود که از چند نسل پیشتر به این کشور مهاجرت کرده بودند.

خانواده پیتون از نظر تحصیلات در سطح بالایی نبودند، اما پدرش مردی مذهبی و سختگیر بود که برای تربیت پسرانش از تنبیه بدنی استفاده می‌کرد. همین موضوع باعث شد که آلن پیتون در دوران بزرگسالی با هرگونه تنبیه مخالف باشد. با این حال، پدرش نقش مهمی در آشنایی او با ادبیات داشت و عشق به طبیعت را در او پرورش داد که بعدها در آثارش به خوبی نمود پیداکرد. پیتون از نوشته‌های نویسندگان بزرگی مانند والتر اسکات، چارلز دیکنز و روپرت بروک و همچنین کتاب مقدس لذت می‌برد. اعتقادات مذهبی خانواده‌اش و به خصوص عهد عتیق هم تأثیر عمیقی بر نوشته‌های او داشت.

پیتون در دانشگاه ناتال تحصیل کرد و پس از آن به تدریس در دبیرستان های سفید پوستان پرداخت. در همین دوران بود که با دوری فرانسیس لوستد آشنا شد و با او ازدواج کرد. آنها در سال ۱۹۲۸ به پیترماریتزبورگ نقل مکان کردند و در طول زندگی صاحب دو پسر شدند. متأسفانه، دوری در سال ۱۹۶۹ بر اثر آمفیزم درگذشت. پیتون پس از مرگ همسرش، کتابی درباره سال‌های زندگی مشترکشان نوشت و منتشر کرد. او در همان سال با منشی خود، آن هاپکینز، ازدواج کرد.

در سال ۱۹۳۵، پیتون به عنوان مدیر کانون اصلاح و تربیت دیپکلوف که مجرمان جوان را نگهداری می کرد، منصوب شد. این تجربه تأثیر زیادی بر دیدگاه‌های سیاسی او داشت و منجر به اصلاحات مترقی بسیاری در آنجا شد. او به مدت ۱۳ سال در این سمت باقی ماند و در طول دهه ۱۹۴۰ به کشورهای مختلفی مانند سوئد، نروژ و آمریکای شمالی سفر کرد تا در مورد زندان‌ها و مراکز اصلاحی مطالعه کند. پس از انتشار کتاب بنال وطن، پیتون از سمت خود در دیپکلوف استعفا داد و به ساحل کوازولو ناتال نقل مکان کرد تا به طور کامل تمرکزش را روی نویسندگی بگذارد. در طی سالهای بعد او 19 کتاب منتشر کرد. در سال ۱۹۶۰، پس از بازگشت پیتون از مراسم اهدای جایزه آزادی آمریکا، پاسپورت او ضبط شد و تا یک دهه بعد به او بازگردانده نشد. در آوریل ۱۹۸۸، پیتون به سرطان گلو مبتلا شد. او تا زمان مرگش به نوشتن ادامه داد و سرانجام در ۱۲ آوریل ۱۹۸۸ در دوربان درگذشت.

درباره‌ی آلن پیتون

پیتون نوشتن اولین و معروف‌ترین رمان خود، “گریه، کشور محبوب” (که به نام «بنال وطن» ترجمه شده است) را در سال ۱۹۴۶ در نروژ آغاز کرد و آن را در همان سال در سانفرانسیسکو به پایان رساند. این کتاب در سال ۱۹۴۸ منتشر و با استقبال زیادی روبرو شد. بسیاری از سفیدپوستان آفریقای جنوبی آن را انقلابی یا احساساتی می‌دانستند، اما به هر حال، این کتاب به موفقیت بزرگی دست یافت و تا سال ۱۹۸۸ بیش از ۱۵ میلیون نسخه در سراسر جهان از آن به فروش رفت. همچنین دو فیلم هم بر اساس این کتاب ساخته شده است. «بنال وطن» در آن دوره، به عنوان انگیزه‌ای برای آگاهی از آپارتاید در خارج از آفریقای جنوبی شناخته می شد.

علاوه بر نویسندگی و فعالیت های اجتماعی، پیتون به فعالیت‌های سیاسی هم علاقه داشت. از جمله او در سال ۱۹۵۳ در تأسیس حزب لیبرال نقش داشت. در آن سال ها وضعیت سیاسی در آفریقای جنوبی به تدریج بدتر شده بود. برای همین او احساس می‌کرد باید در سیاست شرکت کند. او در سال ۱۹۵۵ به عنوان رهبر حزب انتخاب شد و تا زمان انحلال حزب در سال ۱۹۶۸ در این سمت باقی ماند. او در این سالها هم زمان با حفظ جایگاه سیاسی اش، نویسندگی هم می کرد و نویسنده بسیار پر کاری نیز بود. از سال  ۱۹۴۸ تا ۱۹۸۹، پیتون ۱۹ کتاب منتشر کرد. او همیشه و هر جا می‌گفت: «تمام زندگی من در درگیری بین یک نویسنده و و یک فعال سیاسی در رفت و آمد بوده است و هرگز متوقف نشده است.»