جنگ داخلی اسپانیا

زندگی‌نامه مهدی سمسار

مهدی سمسار در ۲۵ اسفند ۱۳۰۷ (۱۷ مارس ۱۹۲۹) در بوشهر، متولد شد. پس از درگذشت پدرش در دوران کودکی، به همراه خانواده به شیراز نقل مکان کرد و تحصیلات متوسطه خود را در آنجا به پایان رساند. او در دانشگاه تهران در رشته داروسازی تحصیل کرد و در سال ۱۳۴۵ (۱۹۶۶ میلادی) فارغ‌التحصیل شد. علاقه‌مندی او به روزنامه‌نگاری باعث شد تا در همان دانشگاه به تحصیل در رشته روزنامه‌نگاری بپردازد و مدرک کارشناسی ارشد خود را در این رشته دریافت کند. برای ادامه تحصیلات، به انستیتوی فرانس دوپرس دانشگاه پاریس رفت و در سال ۱۳۴۸ (۱۹۶۹ میلادی) مدرک کارشناسی ارشد دیگری در روزنامه‌نگاری کسب کرد.

سمسار فعالیت حرفه‌ای خود را در دهه ۱۳۳۰ (۱۹۵۰ میلادی) به عنوان خبرنگار پارلمانی در روزنامه کیهان آغاز کرد و به‌تدریج به سمت‌های بالاتری مانند مسئول سرویس خارجی و معاون سردبیر ارتقا یافت. او از پیشگامان روزنامه‌نگاری نوین در ایران به‌شمار می‌رود و حدود ۴۰ اثر ترجمه‌شده از او به‌جا مانده است. از جمله ترجمه‌های برجسته او می‌توان به «دنیای سوفی» اثر یوستین گوردر و «عطر» نوشته پاتریک زوسکیند اشاره کرد.

مهدی سمسار در ۲۵ دی ۱۳۸۱ (۱۵ ژانویه ۲۰۰۳) در پاریس درگذشت و در گورستان مون‌پارناس به خاک سپرده شد. به‌منظور بزرگداشت یاد و خاطره او، خانواده‌اش جایزه‌ای به نام «امید» را بنیان‌گذاری کردند که به روزنامه‌نگاران برجسته اهدا می‌شود.

درباره مهدی سمسار

مهدی سمسار به‌عنوان مترجمی دقیق و روزنامه‌نگاری متعهد شناخته می‌شود. او با تسلط بر زبان‌های خارجی و درک عمیق از فرهنگ‌های مختلف، توانست آثاری را به فارسی برگرداند که همچنان مورد توجه خوانندگان است. سمسار در ترجمه‌های خود به‌دنبال انتقال دقیق مفاهیم و احساسات نویسندگان بود و سعی می‌کرد تا روح اثر اصلی را حفظ کند.

در حوزه روزنامه‌نگاری، سمسار با رویکردی حرفه‌ای و اخلاق‌مدار، به تربیت نسل جدیدی از خبرنگاران و نویسندگان کمک کرد. او با تأکید بر دقت، بی‌طرفی و تعهد به حقیقت، استانداردهای جدیدی را در روزنامه‌نگاری ایران معرفی کرد.

فلسفه کاری سمسار بر پایه تعهد به ارتقای سطح فرهنگی جامعه و ساختن راه‌های ارتباطی بین فرهنگ‌ها بود. او معتقد بود که ترجمه و روزنامه‌نگاری می‌توانند ابزارهایی برای تقویت تفاهم بین‌المللی و گسترش دانش باشند. به‌همین دلیل، در انتخاب آثار برای ترجمه، به‌دنبال کتاب‌هایی بود که بتوانند تأثیر مثبتی بر جامعه داشته باشند و افق‌های جدیدی را به روی خوانندگان بگشایند.سمسار با پشتکار و علاقه‌مندی به کار خود، توانست میراثی ارزشمند از خود به‌جا بگذارد که همچنان الهام‌بخش نسل‌های جدید است.