تاریخ اجتماعی هنر (جلد ۳)
آرنولد هاوزر
نام مترجم ابراهیم یونسیدرباره کتاب
اگر به هنر و تاریخ آن علاقه دارید، مطالعه کتاب «تاریخ اجتماعی هنر» برای شما ضروری است. تاریخ اجتماعی هنر، یک کتاب چهار جلدی است که توسط آرنولد هاوزر نوشته شده و برای اولین بار در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. این کتاب به بررسی رابطه‌ی میان هنر و جامعه می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه عوامل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بر خلق و تفسیر هنر تأثیر می‌گذارند.
هاوزر در این کتاب به بررسی تاریخ هنر، از دوران باستان تا قرن بیستم می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه هنر در هر دوره‌ی تاریخی با شرایط اجتماعی و فرهنگی آن دوره مرتبط بوده است. او جنبش‌های هنری مختلف، سبک‌های هنری، و نقش هنرمندان در جامعه را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه هنر می‌تواند به عنوان ابزاری برای بیان عقاید، اعتراض‌ها و تغییرات اجتماعی استفاده شود.
تاریخ اجتماعی هنر به دلیل دیدگاه‌های نوآورانه‌اش درباره‌ی رابطه بین هنر و جامعه، تأثیر زیادی بر مطالعات تاریخ هنر داشته است. این کتاب به عنوان یک اثر کلاسیک در این زمینه شناخته می‌شود و هنوز هم برای بسیاری از پژوهشگران و علاقه‌مندان به هنر اهمیت ویژه‌ای دارد.
برخی از موضوعات کلیدی که کتاب تاریخ اجتماعی هنر به آنها می‌پردازد عبارتند از:
- نقش طبقه‌ی اجتماعی در شکل‌دهی هنر
- تأثیر اقتصاد و سیاست بر هنر
- رابطه‌ی بین هنر و ایدئولوژی
- نقش هنر در تغییرات اجتماعی
بریده خواندنی
نخستین کارفرمایان هنرمندان، روحانیان و شهریاران بودند و عمده کارگاههای هنری ،طی تمام دوران فرهنگ شرق باستان در معابد و کاخهای سلاطین مستقر بود و این وضع تا مدتی دراز ادامه داشت. در این کارگاهها هنرمند به اختیار یا به اجبار کار میکرد یعنی کارگری بود که می توانست آزادانه به این سو و آن سو برود، یا خود برده مادام العمر بود .در این جای ها بود که بزرگترین و ارزنده ترین بخش کارهای هنری زمان انجام می گرفت .مالکیت زمینها نخست در دست جنگجویان و راهزنان و فاتحان و زورگویان و رؤسای قبایل و شهریاران متمرکز شده و به احتمال زیاد نخستین سازمانی که در این زمینه به وجود آمد اداره زمین های متعلق به معابد یعنی اموال خدایان بود که امرا و شهریاران بنیاد کرده بودند و روحانیان آنها را اداره میکردند.
بنابراین به احتمال نزديك به یقین، روحانیان نخستین کارفرمایان هنرمندان و نخستین کسانی بودند که به ایشان سفارش کار میدادند و سلاطین بعدها به ایشان تأسی جستند .هنرمند شرق باستان در وهله اول ناگزیر بود وظایفی را به انجام رساند که این کارفرمایان از برایش معین میکردند و آنچه می آفرید عبارت بود از هدایا و نذوراتی که به خدایان یا مقابر سلاطین تقدیم می گردید. این هدایا یا به عنوان جزئی از آئین پرستش و با در مقام ابزار و وسایل تبلیغات بکار میرفت و مراد از آنها این بود که نام خدایان فناناپذیر را بلند آوازه کنند و شهرت نمایندگانشان را پس از مرگ استوار و پا برجا بدارند.
آرنولد هاوزر
نویسندگان
زندگی‌نامه آرنولد هاوزر
آرنولد هاوزر در ۸ مه ۱۸۹۲ در شهر تمش‌وار در امپراتوری اتریش-مجارستان به دنیا آمد. او از یک خانواده‌ی یهودی بود. پدرش لایوش هاوزر تاجر بود و مادرش، اِرنا فالک، زنی خانه‌دار. هاوزر تحصیلات خود را در دانشگاه‌های بوداپست، وین، برلین و پاریس گذراند و در سال ۱۹۲۱ دکترای خود را از دانشگاه وین دریافت کرد.
هاوزر پس از فارغ‌التحصیلی، به عنوان منتقد هنری و روزنامه‌نگار در وین و برلین مشغول به کار شد. در سال ۱۹۳۸، با صعود فاشیسم، هاوزر به انگلستان مهاجرت کرد و در آنجا به تدریس در دانشگاه‌های لندن و لیدز پرداخت.
مهمترین اثر هاوزر، کتاب تاریخ اجتماعی هنر است که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. این کتاب به بررسی رابطه‌ی بین هنر و جامعه از دوران باستان تا قرن بیستم می‌پردازد و تأثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را بر شکل‌گیری هنر نشان می‌دهد.
هاوزر سال ۱۹۷۸ در سن ۸۶ سالگی در بوداپست درگذشت.
درباره‌ی آرنولد هاوزر
درباره‌ی هاوزر باید گفت که تاثیر تجربه‌های سازنده در زندگی او بیش از هر کس دیگری، تابع نیروهای فکری و تاریخی‌ای بودند که به اروپای قرن بیستم شکل می داد. هاوزر با وجود فعالیتهای ارزنده در سال‌های حیات‌اش هیچ‌گاه به موفقیت و شهرت معاصران و دوستانش نرسید. اما شاید استقلال اندیشه‌ی هاوزر بتواند فقدان تاثیرگذاری و ضعف جنبه‌های آموزشی اندیشه‌ی او را جبران کند.
هاوزر از جمله مورخان هنری بود که به تأثیر جامعه بر هنر تأکید داشتند. او معتقد بود که هنر نه تنها یک پدیده‌ی فردی، بلکه یک پدیده‌ی اجتماعی است و باید در زمینه‌ی تاریخی و اجتماعی آن بررسی شود. همچنین به نقش طبقات اجتماعی در شکل‌گیری هنر توجه داشت و معتقد بود که هنر همواره تحت تأثیر طبقات حاکم جامعه بوده‌است و هنرمندان نیز اغلب به بیان دیدگاه‌های این طبقات می‌پردازند.
آثار هاوزر تأثیر زیادی بر مطالعات تاریخ هنر داشته‌است. کتاب تاریخ اجتماعی هنر او به یکی از متون کلاسیک در این زمینه تبدیل شده‌است و هنوز هم بسیاری از پژوهشگران و علاقه‌مندان به هنر به آن توجهی ویژه دارند. این کتاب به بررسی رابطه‌ی بین هنر و جامعه از دوران باستان تا قرن بیستم می‌پردازد و تأثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را بر شکل‌گیری هنر نشان می‌دهد.
ابراهیم یونسی
مترجمین
زندگی‌نامه ابراهیم یونسی
ابراهیم یونسی، نویسنده و مترجم برجسته‌ی ایرانی، در ۱۲ خرداد ۱۳۰۵ در شهر بانه متولد شد و در ۱۹ بهمن ۱۳۹۰ در تهران درگذشت. او یکی از چهره‌های تأثیرگذار در ادبیات معاصر ایران بود که آثار متعددی را در زمینه‌های مختلف از خود به جای گذاشت. یونسی همچنین به دلیل فعالیتهای سیاسی اش، در عالم سیاست نیز شناخته شده بود. وی نخستین استاندار کردستان ایران، پس از انقلاب ۵۷ و در دولت مهدی بازرگان بوده است.
یونسی تحصیلات ابتدایی را در بانه و دوره متوسطه را در سقز به پایان رساند. پدر او خان زاده و مادرش رعیت بود. او پس از مرگ مادرش در دو سالگی، نزد خانواده مادری اش بزرگ شد و بر اثر یک اتفاق به تهران آمد و در سال ۱۳۲۴ دیپلم خود را از دبیرستان نظام گرفت و وارد دانشکده افسری شد. او پس از فارغ‌التحصیلی از دانشکده افسری، به خدمت ارتش درآمد. یونسی از افسران بازمانده شبکه نظامی حزب توده ایران در سال‌های پیش از کودتای ۲۸ مرداد بوده است. و به دلیل فعالیت های سیاسی پس از کودتا نیز سال‌ها در زندان ماند. او در جریان محاکمه، محکوم به اعدام شده بود اما در آخرین لحظات، به او به دلیل آنکه یک پای خود را در ارتش از دست داده بود، یک درجه تخفیف تعلق گرفت و او به حبس ابد محکوم شد. اما در نهایت این حبس ابد نیز بعد از ۸ سال زندان شامل عفو و او آزاد شد.
یونسی ترجمه را از همان روزهای زندان آغاز کرد. پس از آزادی از زندان، به طور جدی به نویسندگی و ترجمه ادامه داد و آثار بسیاری را در زمینه‌های مختلف از جمله رمان، داستان کوتاه، نقد ادبی و تاریخ به رشته تحریر درآورد.
یونسی بعد از تحمل زندان و آزادی، در دهه ۵۰ از دانشگاه سوربن دکترای اقتصاد گرفت.
او حدود ۸۰ کتاب از زبان انگلیسی و یک کتاب از زبان فرانسوی به فارسی ترجمه کرده‌است.
ابراهیم یونسی از سال ۱۳۸۸، به بیماری آلزایمر مبتلا شد و در سال ۹۰ در تهران درگذشت. او با ترجمه‌های دقیق و روان خود، تأثیر به سزایی بر ادبیات معاصر ایران گذاشت و نام خود را به عنوان یکی از مترجمان ماندگار در تاریخ ادبیات ایران ثبت کرد.
درباره‌ی ابراهیم یونسی
ابراهیم یونسی، مترجم برجسته ایرانی، متولد ۱۳۰۵ در بانه بود. او تحصیلات خود را در رشته حقوق قضایی به پایان رساند، اما علاقه وافر به ادبیات و ترجمه، مسیر زندگی‌اش را تغییر داد. او به عنوان یکی از نویسندگان و مترجمان برجسته‌ی معاصر ایران، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات این مرز و بوم دارد. آثار او همواره مورد توجه و استقبال مخاطبان قرار داشته و تأثیر بسزایی بر ادبیات معاصر ایران گذاشته است.
یونسی از اعضای پایدار کانون نویسندگان ایران و از امضا کنندگان متن معروف ما نویسنده‌ایم بود. آثار ابراهیم یونسی به دلیل نثر روان و گیرا، دقت در ترجمه و پرداختن به موضوعات اجتماعی و تاریخی، همواره مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار داشته است. او با ترجمه آثار نویسندگان بزرگ جهان، نقش مهمی در معرفی ادبیات جهانی به مخاطبان ایرانی ایفا کرد. همچنین با تألیف آثاری در زمینه تاریخ و فرهنگ کردستان، به غنای ادبیات کردی نیز کمک شایانی کرد.
از جمله مهمترین ترجمه‌های ابراهیم یونسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تاریخ اجتماعی هنر اثر آرنولد هاوزر
- دن کیشوت اثر میگل سروانتس
- خداحافظ گاری کوپر اثر رومن گاری
- تهوع اثر ژان پل سارتر
- جنگ و صلح اثر لئو تولستوی
یونسی علاوه بر ترجمه، در زمینه‌ی نویسندگی و نقد ادبی نیز فعالیت داشت. او مقالات و نقدهای متعددی را در نشریات مختلف به چاپ رساند و به عنوان یکی از منتقدان برجسته ادبی ایران شناخته می‌شد.
جوایز ابراهیم یونسی
- ترجمه آرزوهای بزرگ چارلز دیکنز در سال ۱۳۳۶ در دانشگاه تهران برنده جایزه شد.
- از این نویسنده در سال ۱۳۸۲ در جشنواره داستان نویسی عذرا تقدیر شد.
- انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سال ۱۳۸۲ در مراسمی از تلاش های او تقدیر کرد.
